DIES IRÆ

Dies iræ dies illa
Solvet sæclum in favilla
Teste David cum Sybilla.

Quantus tremor est futurus
Quando judex est venturus
Cuncta stricte discussurus.

Tuba mirum spargens sonum
Per sepulcra regionum
Coget omnes ante thronum.

Mors stupebit, et natura,
Cum resurget creatura
Judicandi responsura.

Liber sriptus proferetur :
In quo totum continetur,
Unde Mundus judicetur.

Judex ergo cum sedebit,
Quidquid latet apparebit,
Nil inultum remanebit.

Quid sum miser tunc dicturus,
Quem patronum rogaturus
Cum vix justus sit securus ?

Lacrymosa dies illa,
Qua resurget ex favilla
Judicandus Homo reus !

Huic ergo parce Deus :
Pie Jesu, Domine,
Dona eis requiem. Amen.