U LAMENTU DI PALAVISANI


Addiu a te furesta cara
Boscu di li Palavisani
addiu, l’omu ti pripara
U to sfatteghju di a so mani
Dici che per da l’acqua in piaghja
Chi ta pineta, devi raghja

Addiu a te arba barona
Ch’imbalsamavi lu cuntornu
Anu svultatu i cantoni
E casticatu u to sughjornu...
Dici che per da l’acqua in piaghja
Chi tu barona, devi raghja

Addiu a tè o bianca nocca
Rusulaghju di l’inguernata
Addiu, addiu avali ti tocca
Anch’a tè d’essa sterminata.
Dici che per da l’acqua in piaghja
Chi u to nocca, devi raghja

Addiu pini maestosi
E larici d’alta statura
Addiu fiori muscatosi
Chi adurnavati apianura...
Dici che per da l’acqua in piaghja
Chi tu natura devi raghja

Addiu belli spassighjati
In ssa furesta tant’ umbrosa
Addiu cari innamurati
E d’Agnaronu e di Cardosa...
Dici che per da l’acqua in piaghja
Chi tu amore, devi raghja

Addiu corbu e pinzalonu
E cantunicci arghjentati
Ch’avete intesu u brionu
Di quissi loghi tant’amati
Dici che per da l’acqua in piaghja
Chi tu muntagna, devi raghja.