SETI


Seti un ventu scemu chi abbaghja a l’universu
Pò issu celi incertu fattu d’ora e di ghjornza ufferti
Seti u silenziu stiddatu chi fighjola u mondu malatu
Di la notti prufonda di i nosci passi sviati...

Seti di issa fedi chi cursuma u tempu
A scatina i mari di l’amari distini
Seti a mani nant’a a bucca,
E l’ochju oscuru...

Seti di issa tarra a i cunfina tanti sfarenti
Una idea cumuna chi susteni ugni prighera
Seti di a fraccia fideli chi vi porta a l’indumani
Pò un tonu maestru da impona a so manera...

Ma seti di issa vita chi mori com’e un fiori
Appena tocca quandi u regnu he finitu
Seti una foglia in a timpesta
Una ombra smarita...