U VENTU SCEMU È A VECHJA SERENA
Un vintacciu stridaghjolu,
Hè ghjuntu, fattu Natale,
Tracarcu di neve fresca,
Neve di u Caprunale...
Figliulone di l'inguernu
Sentia di timpurale.
Una tinta vichjarella,
Si n'andava dirinata
U vintacciu scaccanendu
In carrughju l'hà lampata...
A roba di lu so saccu
Hè partuta spargugliata !
'Ssa vichjuccia minutella,
L'hà puntata, l'hà struppiata !
A so capillera bianca,
S'hè disciolta, s'hè cappiata
A cità da cim'à fondu
Fù spazzata, schiaffitata !
L'emu alzata, la vichjuccia !
Ferita, murmutulava !
In casa l'emu purtata...
U so capu sanguinava
È lu ventu, ventu scemu
Sbaccunava, scaccanava.
Fieru di la so vittoria,
Caminava, ughjulava.
Cun la vechja mi sò statu...
A so voce trimulava !
L'altru facia...l'abbissu !
Ella, persa...si signava !
Stu ventu, stu ventu scemu,
Accanitu à curava,
A vechja da lu purtellu,
Intrepita, u guardava...
Mucata da'ssu dimoniu,
Serena, spatinustrava !